Πάντειο 19 Δεκέμβρη: Δυο λόγια για μια αφορμή, μια επιβεβαίωση και μια επαναξίωση

wxra1

Η ατμόσφαιρα της συναυλίας ήταν συγκινητική και ευθέως ανάλογη όλων όσα διακυβεύονται στις μέρες μας. Το Πάντειο πανεπιστήμιο έγινε για λίγες ώρες ένας χώρος γιορτής της αλληλεγγύης, με πολλούς ανθρώπους είτε να συντονίζονται στις μουσικές μας είτε να στήνουν πηγαδάκια στους διαδρόμους και τα σκαλοπάτια του “γυάλινου” κτιρίου. Δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν μια και όλα εξαντλήθηκαν μέσα στο άμεσο βίωμα αυτής της μεγάλης αφορμής για την επιβεβαίωση ενός άλλου πολιτισμού στον αντίποδα των αστικών αξιών,  για την επαναξίωση της ζωής μέσα από τη ρήξη και την αλληλεγγύη.

Μαζί με την πληροφορία ότι συγκεντρώθηκαν 2.670 ευρώ, παραθέτουμε τους στίχους από το τραγούδι που φτιάξαμε ειδικά για τους συντρόφους του Ρεσάλτο και τη γειτονιά τους… Εμπνευστικής Τιμής ένεκεν.

Ένα τραγούδι για το Ρεσάλτο

Ο Καραϊσκάκης έστησε τα ταμπούρια στο Μετόχι

Κι ο Κιουταχής μες τη χωσιά έχασε μια στρατιά

Η πόλη πήρε τ’ όνομα από το δέντρο κερατιά

Και από τον Γκίνη τον αδίστακτο μεγαλοτσιφλικά

Αποτραβήχτηκε ο Σαρωνικός ξεμπαρκάραν πρόσφυγες

Γέμισε η ιχθυόσκαλα μικρασιάτικες φωνές

Πηχτή η λάσπη χέρσα οικόπεδα αρχαία κληρονομιά

Και το πείσμα να κερνά τις παράγκες γιασεμιά

Βρες με…

Λιπάσματα στο μεσοπόλεμο Μποδοσάκης και Κοπή

Το τσιμεντάδικο χορεύει βαλς με το φουγάρο της ΔΕΗ

Πρόσφυγες που γίναν απεργοί του ιδιώνυμου στρατοί

Ρεμπέτες που γλιστράν στο τραμ τα χαράματα βουβά

Κατοχή και θάνατος εμφύλιος και ζωή

Ο Μιχάλης του ΕΛΑΣ σβήνει με τον Φωτάκη αγκαλιά

Απ’ τη Ρέπουλη ως το Νερό στην Μάχη της Ηλεκτρικής

Γερμανοί  Άγγλοι φάλλαγες και οι ρουφιάνοι στην αυλή

Απ’ τα ταμπούρια στα νησιά εμφύλια προσφυγιά

Απ’ τις αλάνες στα στενά πάντα βαριά τα λαϊκά

Το πεϊνιρλί κι η Φίνος Φιλμ μπερδεμένη εργατιά

Τρέλα τρελή που λύθηκε στα Ιουλιανά

Τα τανκς από την Παπανικολή  αράξαν στην Ερμού

Οι χαφιέδες στρώθηκαν για πατσά στου Κεραντζάκη

η εξορία τύλιξε τα σπίτια στη σιωπή

που έσπαγε με σαμποτάζ θραύσματ’ από γιασεμί

το πυκνό τσιμέντο έπνιξε τις φωνές μες τις αλάνες

και η μεταπολίτευση στις ντουντούκες τις φωτιές

η Σαλαμίνος κατηφόρισε προς το σοσιαλισμό

και η Δημοκρατίας ανηφόρισε προς τον οπορτουνισμό

η πλατεία Λαού άδειασε από τον περιώνυμο λαό

είδε στα τραπεζοκαθίσματα τον καινούργιο του εαυτό

τι δεξιός και τι αριστερός στα μοντέρνα καφενεία

τι πούλια τι αυγερινός στα πούλια στα κωλοχανεία

στις μέρες μας τις πονηρές η χούντα κι η δημοκρατία

σχεδιάζουν στα υπουργεία τους τη νέα τυραννία

οι μελανοχιτώνες γυαλίζουν τις στολές

σάβανα γαλανόλευκα στολίζουν τις μεταγωγές

κι αν έρχονται από την Ερμού ή τη Δημοκρατίας

με τον εισαγγελέα και τους ανακριτές

πάντα θα φεύγουν τρέχοντας κοιτώντας στις αυλές

μη τους ματώσουν γιασεμιά κι εμφύλιοι εραστές

Βρες με…

οικονομική ενίσχυση για τις εγγυήσεις των συλληφθέντων του αναρχικού Ρεσάλτο

Ύστερα από την αστυνομική έφοδο το απόγευμα του Σαββάτου 5 Δεκέμβρη στον χώρο του Ρεσάλτο, οι 22 σύντροφοι και συντρόφισσες αφέθηκαν ελεύθεροι από τα δικαστήρια του Πειραιά τα ξημερώματα της Τρίτης 8 Δεκέμβρη.

Για την μη προφυλάκισή τους αλλά και για να αφεθούν ελεύθεροι έως την εκδίκαση της υπόθεσης, τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι καθώς και υψηλές χρηματικές εγγυήσεις.

Το συνολικό χρηματικό ποσό των εγγυήσεων ανέρχεται στα 51.000 ευρό.

Πιο συγκεκριμένα: σε έναν από τους συλληφθέντες η εγγύηση είναι 15.000 ευρό, σε τρεις από 5.000 ευρό ο καθένας-καθεμία και σε άλλους-ες εφτά η εγγύηση είναι από 3.000 ευρό.

Το σύνολο των χρηματικών εγγυήσεων πρέπει να κατατεθεί έως την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη αλλά για να αποφευχθούν τυχόν γραφειοκρατικές εμπλοκές τα χρήματα της οικονομικής ενίσχυσης είναι σκόπιμο να συγκεντρωθούν έως την Τρίτη 15 Δεκέμβρη.

Για την οικονομική ενίσχυση των 22 συλληφθέντων του Ρεσάλτο, λοιπόν, αλλά και για την έγκαιρη αποπληρωμή των χρηματικών τους εγγυήσεων, συγκροτήθηκε ταμείο αλληλεγγύης.

Η συνδρομή όλων μας σε αυτό κρίνεται απαραίτητη έτσι ώστε τις επόμενες ημέρες να μαζευτεί το συνολικό ποσό των υψηλών χρηματικών εγγυήσεων.

Για τον λόγο αυτό αλλά και για την αμεσότερη και βέβαιη συγκέντρωση των χρημάτων επικοινωνήστε με το κινητό τηλέφωνο 6973657960 ή με την ηλεκτρονική διεύθυνση tameio22@espiv.net

+τεχνία- στην Αθήνα, 20-21-22 Νοέμβρη στην σχολή “Καλών Τεχνών”…

afisa

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 Nοέμβρη 2009
19:00 Συζήτηση
“Από το Θέαμα των Δεκεμβριανών, στα Δεκεμβριανά του Θεάματος”
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 Νοέμβρη 2009
19:00 Συζήτηση
“Από την επίθεση στις βιτρίνες, στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις. Η εμπειρία του Δεκέμβρη”
22:00 Συναυλία παρουσίασης των ποιημάτων “Eleven poems for extraordinary girls and one for an incredibly ordinary one” της Σερράτια Μαρκένσες από τους Ms. Rater
Συναυλία των Incognita Sperans
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 Νοέμβρη 2009
19:00 Παρουσίαση του βιβλίου “Louise Michel, σας γράφω από τη νύχτα μου, γράμματα από τις φυλακές των Βερσαλλιών 1870-1871″
22:00 “Rather entertaining”
από τη θεατρική μονάδα VIJ
Οι εκδηλώσεις θα εξελιχθούν στο Ξύλινο κτίριο στο πίσω μέρος της Σχολής που στεγάζεται και το στέκι των καλλιτεχνιτών. Μία εξαίρεση: η κουβέντα του Σαββάτου θα γίνει στο Κυλικείο για να μην υπάρξουν ενοχλήσεις από το sound check της συναυλίας.
Θα υπάρξουν και μερικά λιτά installation…
Ραντεβ ού λοιπόν στην Καλών Τεχνών!

+τεχνία- στη Θεσσαλονίκη 30-31/10 & 1/11

afisa

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ 2009
19:00 Συζήτηση
“Από την επίθεση στις βιτρίνες, στην επίθεση στις εμπορευματικές σχέσεις. Η εμπειρία του Δεκέμβρη”
22:00 Συναυλία παρουσίασης των ποιημάτων “Eleven poems for extraordinary girls and one for an incredibly ordinary one” της Σερράτια Μαρκένσες από τους Ms. Rater
ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΟΚΤΩΒΡΗ 2009
19:00 Συζήτηση
“Από το Θέαμα των Δεκεμβριανών, στα Δεκεμβριανά του Θεάματος”
22:00 Συναυλία
Μαύρακορντα
Incognita Sperans
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΗ 2009
19:00 Παρουσίαση του βιβλίου “Louise Michel, σας γράφω από τη νύχτα μου, γράμματα από τις φυλακές των Βερσαλλιών 1870-1871″
22:00 “Rather entertaining”
από τη θεατρική μονάδα VIJ

Οι εισηγήσεις των θεματικών που θα συζητηθούν στην εκδήλωση βρίσκονται εδω  σε μορφή pdf.

Θα υπάρχουν βέβαια και σε έντυπη μορφή που θα κυκλοφορήσει τόσο στον χώρο της εκδήλωσης όσο και εκ των υστέρων σε αυτοοργανωμένους/αυτοδιαχειριζόμενους χώρους.

Η εκδήλωση αυτή θα λάβει χώρα και στην Αθήνα στις 20-21-22/11 στο Πολυτεχνείο.  Στο βαθμό που θα υπάρξει δυνατότητα θα ακολουθήσουν και άλλες πόλεις.

Ραντεβού λοιπόν στην Υφανέτ!

*Η Ωχρά Σπειροχαίτη δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει στο συναυλιακό μέρος αλλά θα στηρίξει το εγχείρημα σε άλλα πεδία.

Μήνυμα από το κρύο Βερολίνο

…αποφασιζω να μετατρεψω τη θλιψη μου σε κατι αλλο και συγχρονως να ερθω με καποιον τροπο τελικα κοντα στη μουσικη αυτης της μπαντας και φτιαχνω μια σειρα απο οχι ακριβως remix, αλλα επανατοποθετησεις 5 κομματιων, οπως τα ενιωθα εγω. Οχι με διαθεση για αισθητικη αναδομηση, αλλα καθαρα ως προσωπικες μαρτυριες. Και φυσικα ειπα να σας τα στειλω, αφου αλλωστε απο τη δικη σας μουσικη εχουν εμπνευστει.

Θα βρειτε το αρχειο με τα 5 κομματια (σε μορφη zip) στο http://www.megaupload.com/?d=S44K8UE0
…απο το κρυο Βερολινο.
Φιλης

Soft-ιδεολογία

Η συναίνεση δεν αφορά μόνο τις θεμελιακές αξίες αλλά και τα όρια που εξαντλείται ο διάλογος. Όλοι οφείλουν να γνωρίζουν που έγκειται η διαφορά ανάμεσα στη θεολογική συζήτηση, που είναι θεμιτή και ενθαρρύνεται, και στην αίρεση, που θίγει την ουσία των πραγμάτων. Εντός των πλαισίων που χαράσσονται με τον τρόπο αυτόν, οι έντονοι διαπληκτισμοί και οι λίβελοι όχι μόνο γίνονται αποδεκτοί, αλλά είναι και απαραίτητοι για να διατηρηθεί η ψευδαίσθηση μιας δημοκρατικής αντιπαράθεσης.

“Το καλό προϊόν πρέπει να είναι σφαιρικό, cool, clean” επαναλαμβάνουν οι γκουρού του πολιτικού marketing. Μπορεί κάποιος να ηττηθεί εξαιτίας της υπερβολική του μαχητικότητας. Από έναν διάλογο στερημένο περιεχομένου η μνήμη δεν θα συγκρατήσει παρά τους μικροεκνευρισμούς, τις αιχμές, τις ειρωνικές παρεμβάσεις. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σφάλμα από το να επιτίθεσαι στον αντίπαλο. “Να νικάς χωρίς να επιτίθεσαι”. Δεν είναι ένα παράδοξο της φιλοσοφίας Ζεν, είναι ο κανόνας της νέας πολιτικής. Για να ανταποκριθεί σ’ αυτήν την επιταγή, ο πολιτικός λόγος πρέπει να προκαλεί ανεμελιά, άνεση, ζεστασιά. Η πολιτική γλώσσα “ψύχεται”, υπό την ίδια έννοια κατά την οποία ο Μάρσαλ ΜακΛούαν λεει, πως η τηλεόραση είναι ένα ψυχρό μέσο επικοινωνίας: γίνεται ένα σύνολο σημάτων μικρής επικοινωνιακής εμβέλειας, που απαιτούν την μέγιστη συμμετοχή του δέκτη. Πρέπει να δίνονται στον τελευταίο τα μεγαλύτερα δυνατά περιθώρια προς “συμπλήρωση” των κενών του νοήματος ανάλογα με τις προσδοκίες και τους τρόπους ερμηνείας του. Το “χαλαρό” και “ζωντανό” στυλ, το συνωμοτικό χιούμορ, το καθησυχαστικό ύφος αντικαθιστούν τον εμφατικό τόνο, την πολεμική, τις λέξεις που ξεσηκώνουν.

Για τον Ζιλ Λιποβέτσκυ, “η γοητεία είναι όργανο της κοινωνικής ειρήνης και μέσο ενίσχυσης της δημοκρατικής τάξης` το θεαματικό στοιχείο μόνο κατά τα φαινόμενα προξενεί την κυριαρχία της έντασης και της συγκίνησης, ενώ στην πραγματικότητα ενεργεί ενάντια στις φορτίσεις και προς όφελος της αποϊδεολογικοποίησης του πολιτικού χώρου και της κάθαρσής του από ανατρεπτικές τάσεις”. Αυτή η διαπίστωση, αποσυνδεμένη καθώς είναι από κάθε κριτική της αλλοτρίωσης, γίνεται γνήσια και απλή ιδεολογία της νέας ορθοδοξίας. Η νέα εποχή αντικαθιστά την ιδεολογία με τις ηθικές αξίες, και τα προγράμματα με τη διαχείριση, πράγμα που οδηγεί σε ένα λόγο τυποποιημένο, δίχως νόημα. Η κοινοτοπία και ο ομιχλώδης συντηρητισμός έκαναν να εξαφανιστούν τα φραστικά διακριτικά που μαρτυρούσαν την πολιτική τοποθέτηση εκείνου που τα χρησιμοποιούσε.

Όταν η αντίθεση Δεξιάς – Αριστεράς αντανακλούσε μια πραγματική ιδεολογική πάλη, η έμφαση στους χαρακτηρισμούς δεν ήταν απαραίτητη. Παλιό κόλπο: “όταν τα σημαινόμενα εξασθενούν, τα σημαίνοντα κυριαρχούν”.

Η αντικατάσταση των παλιών πολιτικών κατηγοριών από τις κατηγορίες του νέου και του παλαιού, η οικονομία του λόγου, η σύγχυση των ιδεολογικών θεμάτων, η δυσπιστία απέναντι στο πάθος, η επικράτηση του “φυσικού” συγκινησιακού παράγοντα, καθορίζουν το ύφος της νέας αντιπαράθεσης. Ακόμη και ο “πόλεμος των looks” στον οποίο επιδίδονται οι πολιτικοί, υπακούει σε αυστηρούς κανόνες. Όχι μόνο αρθρώνουν έναν συναινετικό λόγο αλλά και η εξωτερική τους συμπεριφορά πρέπει να συγκλίνει σε ένα κοινό look.

Ο πολιτικός πρέπει να δείχνει “ανθρώπινος”. Για την ακρίβεια, πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι μοιάζει στον μέσο πολίτη.

Βρισκόμαστε μπροστά στην πολιτικοποίηση της ψυχαγωγικής κουλτούρας, που έχει γίνει ιδεολογικό μέσο, υπό τελείως διαφορετική έννοια όμως από εκείνη που θα μπορούσαμε να δώσουμε στο “πολιτικοποιημένο” τραγούδι, ροκ ή άλλου είδους της μεταπολίτευσης.

Το θέαμα, υπόβαθρο της νέας πολιτικής, πρέπει να είναι ουδέτερο διαφημιστικό, ώστε να προσαρμόζεται στη νοοτροπία των νέων “μαζών”, που δύσκολα πείθονται από θεωρητικούς λόγους. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, η ψυχαγωγική κουλτούρα κατορθώνει να πολιτικοποιείται αποβάλλοντας κάθε πολιτικό σημαινόμενο.

Το εκλογικό σώμα έχει μεταβληθεί σε κοινό, που ναι μεν αποτελείται από καταναλωτές και παθητικούς θεατές αλλά δεν παύει να έχει απαιτήσεις. Για να οργανώσεις τους ανένταχτους πρέπει να αρέσεις, να είσαι διασκεδαστικός. Για να τους κινητοποιήσεις χρειάζονται άρτος και θεάματα. Αντίθετα, δεν είναι απαραίτητο να διαφωτίζεις τον κόσμο με το κύρος των βασικών αρχών, τις οποίες έχουν ενστερνιστεί. Για να μην μένει κενό γράμμα, η σύγχρονη δημοκρατία πρέπει να παρουσιάζεται εξελιγμένη, ενήλικη και κατά συνέπεια ήπια και μετριοπαθής.

Πώς αλλιώς να τους κινητοποιήσεις αν όχι με θέματα του τύπου: “κάτω τα χέρια από…”; κάτω τα χέρια από το ιδιωτικό σχολείο μου, από τον ραδιοφωνικό σταθμό μου, από τον κολλητό μου, από το πανεπιστήμιο μου. Αυτές οι ετερόκλητες συσπειρώσεις, που εμφανίζονται ανυπότακτες σε κάθε πολιτικό καπέλωμα, εκφράζουν με τον ανέμελο και χωρίς επιθετικότητα χαρακτήρα τους μια βαθιά αποπολιτικοποίηση: υπεράσπιση κάποιου δικαιώματος, ηθική αγανάκτηση, πραγματισμό, και κατ’ ουσία, βαθύ συντηρητισμό.

Η νέα ηθική είναι management με καρδιά: έχει κανείς το δικαίωμα να είναι πλούσιος αλλά και το καθήκον να βοηθά τους φτωχούς. Το πάντρεμα αυτού του ηθικού αιτήματος μ’ αυτόν τον έμπρακτο κερδοσκοπισμό, της ρητορικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τον κοινωνικό κυνισμό (που προσαρμόζεται χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία στην πραγματικότητα της νέας φτώχειας), φανερώνει την άνοδο ενός νέου πραγματισμού χωρίς αναστολές.

*Αποσπάσματα από το βιβλίο  “Η Soft-ιδεολογία” του Francois-Bernard Huyghe, 1990

Με πληθαίνεις…

Συναυλία στην Υφανέτ 1 Αυγούστου 2009


από το ταξίδι προς τη Θεσσαλονίκη

τ

τη συναυλία


και την επιστροφή…

Όλες αυτές οι στιγμές που αποτυπώνονται εδώ δεν μπορούν παρά να καταγράφουν το γεγονός και να τρέφουν τον αρχειακό χαρακτήρα του ιστολογίου. Για όλους και όλες που έζησαν και ζήσαμε το γεγονός δεν υπάρχει τίποτε άλλο να πούμε μεταξύ μας -ο ένας και η μία στον άλλο και την άλλη- πέρα από δυο λέξεις: Με πληθαίνεις…